|
Зачыні за сабою дзверы...
|
* * *
Зачыні за сабою дзверы
І маўчы.
Будуць клікаць – не слухай,
Не адказвай.
Хай крычаць, зневажаюць,
Толькі ты ім не вер.
Не ідзі на спакусу,
Будзь вышэй.
Ведай: гнеў не народзіць дзіця,
А нянавісць, бы вецер,
Сярод вуліц цябе раскідае,
І не знойдзеш адказ,
Не набудзеш квіток
На цягнік, што ідзе
Сярод сноў у дзяцінства,
Дзе жыла,
Дзе было даражэй
За прыемны пах грошаў
І неонавы бляск,
За карону і славу –
Прачынацца у промнях святла.
Зачыні за сабою дзверы
І маўчы,
Няхай будзе табе цішыня,
Быццам песня матулі.
2006
|
|
